
Putinin killer dəstəsi

Putinin killer dəstəsi
Səhərimizi qana boyanmış bir xəbərlə açdıq. Yekaterinburqda azərbaycanlıların işgəncə ilə öldürülməsi bir xalqın yaddaşına vurulan yeni bir yara, bir daha deyilməli olan bir söz oldu. Kim deyə bilər ki, bu hadisə təsadüfdür? Kim inandıra bilər ki, bu qətlin arxasında siyasi niyyətlər, imperiya iddiaları, qorxu və itaət üzərində qurulmuş rejim yoxdur?
Rusiyanın hazırkı rəhbərliyi üçün insan həyatı artıq yalnız statistikadır. Putinin qurduğu sistemdə “nə qədər çox qorxu, o qədər çox itaət” düsturu işləyir. Amma o qorxudan doğan itaət sonda məhz qorxunun özünü udur. Sovetlərin dağılmasından sonra region xalqları azadlıq nəfəsi aldılar. Azərbaycan da bu çətin və qanlı yolla müstəqilliyə çıxdı. Lakin bu gün Rusiyanın atdığı addımlar göstərir ki, keçmişdən nəticə çıxarmayıb. İmperiya xəyalları təzə libasda, amma eyni zalımlıqla geri qayıdır.
Ukraynada baş verənlər bunun açıq sübutudur. Bu gün Yekaterinburqda həmyerlilərimizə qarşı törədilən cinayət də həmin siyasətin bir hissəsidir. Orada ölən yalnız insanlar deyil – orada sükutla müşayiət olunan vicdanlar, haqq və ədalət anlayışıdır. Qətllərin məqsədi təkcə insan öldürmək deyil, həm də xalqı qorxutmaq, kimliyini sarsıtmaq, baş qaldırmaq istəyini boğmaqdır. Lakin unutduqları bir şey var: Azərbaycan xalqı bu torpaqlarda dəfələrlə sınanıb və hər dəfə yenidən ayağa qalxıb.
Putinin idarəçilik fəlsəfəsi “daxildə qorxu, xaricdə təzyiq” formulu ilə çalışır. Ukraynaya qarşı açıq hərbi təcavüz, Belarusda Lukaşenko rejiminin dəstəklənməsi, Azərbaycana qarşı artan təzyiqlər – bunlar hamısı eyni metodologiyanın nəticəsidir. Rusiya rəhbərliyi hər nə qədər Azərbaycanla iqtisadi, enerji və diplomatik əməkdaşlıq görüntüsü verməyə çalışsa da, hər fürsətdə bir Azərbaycan vətəndaşının həyatına qəsd etməkdən çəkinmir.
Yekaterinburq hadisəsi, təkcə qətl deyil – bu bir mesajdır. Mesaj budur: “Siz harada olsanız da, sizi susdura bilərik.” Amma bu mesajın cavabı da var: “Siz harada olsanız da, haqq səsimizi eşidəcəksiniz.” Bu cür hadisələr bizə susmaq yox, danışmaq haqqı verir. Ona görə də bu gün bir xalq olaraq susmamalıyıq. Bu gün baş verən hadisələr sabah susqunluğun bumeranqı kimi qayıda bilər.
Putinin təbliğat maşını bu qətlləri məişət zəminində baş vermiş kimi təqdim etməyə çalışacaq. OMON-un iştirak etdiyi istənilən əməliyyatın ssenarisi əvvəlcədən yazılır. Orada ədalət deyil, qorxu yazılır. Orada hüquq deyil, zor yazılır. Azərbaycanlılara qarşı törədilən cinayət sadəcə bir şəhərdə, bir gündə baş vermədi – bu, uzun müddətdir yığılan nifrətin və imperialist ideologiyanın təzahürüdür.
AZAL təyyarəsinin vurulmasından tutmuş, "Rusiya Evi"nin bağlanmasına qədər baş verən proseslər onu göstərir ki, Moskva Bakının sərbəst iradəsinə tab gətirə bilmir. Siyasi müstəqilliyini qoruyan, daxili sabitliyini saxlayan, regionda söz sahibi olan Azərbaycan Rusiya üçün təhdiddir. Bu təhdid silahla deyil, ideya ilə, xalqla, ruhla gəlir. Ona görə də hər yeni basqı, hər yeni təxribat əslində Moskvanın gücünü yox, qorxusunu göstərir.
Azərbaycan xalqı uzun illər rus işğalının acılarını yaşamış bir xalqdır. 20 Yanvar hadisəsi, Xocalı soyqırımı, birinci Qarabağ müharibəsi – hamısında eyni imza var. O imza bu gün də dəyişməyib. Bəli, zaman keçib, amma niyyətlər köhnə qalıb. Rusiyanın “qaranlıq oyunları” dəyişməyib – sadəcə, vasitələri müasirləşib. Lakin bu xalqa köhnə ssenarilərlə yeni iztirab yazmaq mümkün deyil. Biz öyrənmişik: haqq gecikə bilər, amma itmir.
Bu gün Rusiyada yaşayan azərbaycanlılar təkcə orada işləyən insanlar deyil – onlar bir xalqın təmsilçiləridir. Onlara edilən hər təzyiq, hər təhqir, hər qanlı hücum Azərbaycan xalqına qarşı yönəlmiş siyasətin davamıdır. Bu siyasətin kökü qorxuda, budaqları zorakılıqda, meyvəsi isə nifrətdədir. Amma heç bir zorakılıq xalqın ruhunu məğlub edə bilməz.
Putin tarixdən çox danışmağı sevir. Amma tarixi yaxşı bilənlər anlayar ki, ən qəddar çarların belə hökmü bir gün sona çatır. İnsanlar qaranlıqda yaşamağa məcbur olsa da, işığa can atmaqdan heç vaxt vaz keçməyib. Tarix bunu sübut edib, bu gün də sübut edəcək.
Buna görə deyirik – biz susmuruq. Biz danışırıq. Sözümüz var!
Bu məqalə "Sözüm var" layihəsi çərçivəsində İzzət Qurbanov imzası ilə hazırlanmışdır.