Bir ölkənin idman yaddaşı qalalarda, protokol siyahılarında və ya işıqlandırılmış səhnələrdə formalaşmır. O yaddaş illərlə davam edən zəhmətin, alın tərinin, itirilmiş sağlamlığın və qazanılmış şərəfin üzərində qurulur. Amma görünən odur ki, son illər bu anlayışlar yavaş-yavaş dəyişir.

Gənclər və İdman Nazirliyinin 2025-ci ilin idman yekunlarına həsr olunmuş qala gecəsi də məhz bu dəyişimin açıq göstəricisinə çevrildi. “Buta Palace”da təşkil olunan tədbir zahirən dəbdəbəli idi, amma mahiyyət etibarilə ciddi suallar doğurdu. Kimlər dəvət olundu, kimlər kənarda qaldı və ən əsası — niyə?

Azərbaycan idmanının simvollarından biri, beşqat dünya, on birqat Avropa çempionu Rafael Ağayevin tədbirdə olmaması cəmiyyət tərəfindən dərhal fərq edildi. Bu, adi bir idmançının yoxluğu deyildi. Bu, illərlə ölkənin adını dünyada ucaldan, bayrağı ən yüksək zirvələrdə dalğalandıran bir şəxsiyyətin yoxluğu idi.

Ən təəccüblüsü isə onun yoxluğunun fonunda başqa adların ön plana çıxması oldu. İdmanla bağlılığı sual altında olan, real idman uğuru olmayan, amma sosial mediada tanınan şəxslərin — o cümlədən Şükran Soltanov kimi blogerlərin gala gecəsinə dəvət edilməsi təbii olaraq narazılıq yaratdı. Burada məsələ konkret bir ad deyil. Məsələ prioritetlərdir.

Cəmiyyət haqlı olaraq soruşur: bu tədbir idman yekunlarına həsr olunmuşdusa, niyə idman tarixi yazanlar yox idi, amma kontent istehsalçıları vardı? Bir dünya çempionluğu bir “reels” videosundan daha az dəyərli oldumu? Yoxsa artıq uğurun ölçü vahidi medal deyil, baxış sayıdır?

Rafael Ağayevin mövqeyi isə hər cür emosional reaksiyadan daha təsirli oldu. “Bu barədə danışmaq istəmirəm” deməklə o, əslində çox şey dedi. Nə ittiham etdi, nə şikayətləndi, nə də qalmaqal yaratdı. Sadəcə susdu. Amma bu sükutda bir idmançının yox, bir dövrün incikliyi vardı.

İddialar dolaşır ki, guya bəzi idmançılar Nazirliyin “qara siyahısı”ndadır. Əgər doğrudan da belə siyahılar mövcuddursa, bu, artıq təkcə bir tədbirin problemi deyil. Bu, dövlət-idmançı münasibətlərinin ciddi şəkildə zədələnməsi deməkdir. Çünki siyahılarla idarə olunan dəyərlər uzunömürlü olmur.

Bu gün bir bloger dəvət alıb işıq altında poza verə bilər. Sabah onu xatırlayan olmayacaq. Amma Rafael Ağayev kimi adlar Azərbaycan idman tarixində qalıcıdır. Onu dəvət etməmək Rafael Ağayevi kiçiltmir. Əksinə, tədbirin özünü kiçildir.

Qala gecələri bitir, işıqlar sönür, musiqi dayanır. Amma tarix qalır. Və tarix heç vaxt kimin kimə yaxın olduğunu yox, kimin bu ölkə üçün nə etdiyini yazır.

Bu məqalə "Sözüm var" layihəsi çərçivəsində İzzət Qurbanov imzası ilə hazırlanmışdır.

Oxşar xəbərlər

Gənclər və İdman Nazirliyi 2024-ci ilin idman yekunlarına həsr olunmuş tədbir keçirir

Gənclər və İdman Nazirliyinin əməkdaşları “Heydər zirvəsi”nə yürüş təşkil ediblər

Gürcüstanın Müstəqillik Günü münasibətilə Bakıda qala konsert keçirilib

“Neftçi İdman Klubu” 2023-cü ili yüksək nəticələrlə başa vurur

Paşinyan: Ermənistan idmanının əsas problemlərindən biri infrastrukturun olmamasıdır