Son günlər Cahangir Səlimxanovun açıqlamalarını oxudum və açığı, çox məyus oldum. Deyir ki, “Dövlət tədbirlərinə dəvət olunmayanlar Spotify-da məşhurdursa, kifayətdir.” Amma mən bunu qəbul etmirəm. Sənətkar təkcə dinlənmə statistikası ilə ölçülə bilməz. Mədəniyyət təkcə populyarlıq deyil – o, xalqın ruhudur, irsdir, gələcək nəsillərə ötürüləcək dəyərlərdir. Dövlətin əsas vəzifəsi isə yalnız formal tədbirləri keçirmək deyil, bu dəyərləri qorumaq və sənətkarın yanında olmaqdır.

 

Mən bir sənətkar ailəsinin övladıyam. Atam Oruc Qurbanov – Azərbaycan teatr və kino sənətində öz izini qoymuş insandır. O, “Haray” filminin rejissoru, çoxsaylı tamaşaların quruluşçu rejissoru, ölkəmizin mədəni həyatına ömrünü vermiş bir şəxsdir. Belə bir insanın yaradıcılığı ilə nazirlik və dövlət tədbirlərində maraqlanılmadı, hətta bir dəfə də onların vəziyyətini soruşmadılar. Bu, təkcə atama yox, bütün yaradıcı insanlara olan biganəliyin göstəricisidir.

Daha da acınacaqlısı odur ki, televiziyalarda və digər dövlət media platformalarında vəziyyət hələ də eynidir. Savadlı, dəyərli insanlar efirə çıxmır, savadsız və səviyyəsiz insanlar isə daim ön plana çəkilir. Bu nə mədəniyyət siyasətidir, nə də milli irsin qorunması. Dövlətin sənətkarına diqqət yetirməməsi mədəniyyətin, incəsənətin və gələcək nəsillərin adına böyük bir zərbədir.

Mən istəyirəm ki, hamı bilsin: mədəniyyət yalnız tədbir keçirmək, sosial şəbəkələrdə məşhur olmaq və ya “baxmayın, dinləyin” tipli passiv yanaşma ilə yaşaya bilməz. Dövlət, mədəniyyət sahəsinin əsas dayağıdır. Sənətkarların əməyinə hörmət göstərməli, onları dəstəkləməli və yaradıcılıqlarını qiymətləndirməlidir. Spotify, YouTube və digər platformalar faydalıdır, amma dövlət səhnəsini və milli tədbirləri əvəz edə bilməz.

Sözüm budur: mədəniyyətə hörmətsizlik edənlər, yaradıcılığın, sənətin və xalqın ruhuna hörmətsizlik etmiş olurlar. Bizim milli irsimiz, sənətkarlarımız və gələcək nəsillərimiz bunu unutmayacaq. Dövlət yalnız populyarlıqla deyil, dəyərlə və məsuliyyətlə qiymət verməlidir. Mən öz adımdan deyirəm: mədəniyyətimizi qoruyun, sənətkarlarımızı yalnız rəqəmlərə deyil, əməyinə görə tanıyın.

Cahangir Səlimxanov deyir ki, Mədəniyyət Nazirliyinin səlahiyyətləri məhduddur, bəzi məsələləri isə digər qurumlar tənzimləyir. Deyir ki, “efirdə xoşunuza gəlməyən proqram varsa, baxmayın, övladınızın tərbiyəsinə təsir edirsə, izləməyin.”

Mən bunu qəbul etmirəm. Dövlətin və xüsusilə Mədəniyyət Nazirliyinin vəzifəsi yalnız “səlahiyyət çərçivəsində” oturmaq deyil. Efir və media platformaları milli mədəniyyətin formalaşmasında həlledici rol oynayır. Savadlı, dəyərli və gənc nəsil üçün örnək olacaq proqramların təşkili, əxlaqi və estetik standartların qorunması məhz nazirliyin məsuliyyətindədir.

“Baxmayın, dinləməyin” kimi passiv cavab mədəniyyət siyasətinə yaraşmır. Dövlət yalnız reaksiyalı yox, aktiv olmalıdır: efirlərdə keyfiyyəti yüksəltmək, savadsız və səviyyəsiz proqramları azaltmaq, həmçinin yaradıcı və peşəkar şəxslərə dəstək vermək. Sənət və mədəniyyət məsələləri təkcə fərdi seçimlə həll olunacaq qədər sadə deyil.

Yəni, Səlimxanov deyirsə ki, problemləri nazirliyin üzərinə yıxmaq düzgün deyil, biz də deyirik: doğru yanaşma elə nazirliyin özü məsuliyyət götürüb mədəniyyətin inkişafına dəstək olmalıdır.

Bu məqalə “Sözüm var” layihəsi çərçivəsində İzzət Qurbanov imzası ilə hazırlanmışdır.

Oxşar xəbərlər

Mədəniyyət Səhnəsinin Arxa Üzü: Unudulmuş Sənətkarlar və Görülməyən İşlər [xfgiven_updateblue][/xfgiven_updateblue]

Mədəniyyət Naziliyi Görkəmli Sənətkarı Niyə Unutdu? [xfgiven_updateblue][/xfgiven_updateblue]

Atam nə 70 illik yubileyində, nə də indi yada düşdü [xfgiven_updateblue][/xfgiven_updateblue]

Mədəniyyət Nazirliyi: Rafiz İsmayılovun yaradıcılığı dövlət tərəfindən yüksək qiymətləndirilib [xfgiven_updateblue][/xfgiven_updateblue]

Baş rejissorun oğlu: Səhnəni yaşadan, amma səhnədən unudulan [xfgiven_updateblue][/xfgiven_updateblue]