Unudulmaz səs, ölməz iz: Mirzə Babayevin doğum günündə

Bu gün Azərbaycan musiqi sənətinin unudulmaz simalarından biri, Xalq artisti Mirzə Babayevin doğum günüdür. Onun dünyaya gəlişi ilə milli musiqi tariximizə parlaq bir ulduz əlavə olundu. Dəqiq desək, Mirzə Mustafayevich Babayev 16 iyul 1913-cü ildə Bakıda anadan olub. Onun sənətkar ömrü, musiqi ilə kino arasında körpü salan, həm nəsillərə örnək olan, həm də yaddaşlarda silinməz iz qoyan bir həyat idi.

Mirzə Babayev təkcə cazibədar səsi və səhnə mədəniyyəti ilə yox, həm də milli musiqiyə gətirdiyi incəlik, zövq və intellekt ilə seçilirdi. Onun ifaları – bir növ tərbiyə idi. Bəzən bir mahnı ilə bir millətin ovqatını dəyişmək, bir xalqın qürurunu oyatmaq mümkündür, Mirzə müəllim bunu bacaran sənətkarlardan idi.

O, ilk təhsilini Azərbaycan Dövlət Neft və Kimya İnstitutunda almışdı, lakin ürəyi musiqidə idi. Tale onu 1953-cü ildə Üzeyir Hacıbəyov adına Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasına gətirdi və burada vokal sənəti üzrə təhsil aldı. Elə bu dövrdən etibarən onun səsi, təkcə radio və televiziya dalğalarında deyil, xalqın ürəyində də səslənməyə başladı.

Mirzə Babayevin ifasında “Bakı”, “Gözəlim sənsən”, “Küçələrə su səpmişəm”, “Ayrılıq”, “Sevgili canan” kimi mahnılar milli estrada musiqimizin incilərinə çevrildi. Bu mahnılar sadəcə dinlənilmir, yaşanırdı. O, həm də Azərbaycan filmlərinin sevilən siması idi. “Qanun naminə”, “Əsl dost”, “O qızı tapın”, “Ulduz” və digər ekran əsərlərində yaratdığı obrazlar sadə, anlaşılan, xalqın içindən çıxmış insanları əks etdirirdi.

Onun sənətə yanaşması da həm klassik, həm müasir idi. Çünki o, musiqiyə bir həyat fəlsəfəsi kimi baxırdı. Səhnəyə çıxanda orada təkcə ifa edən bir insan yox, həm də xalqının ruhunu daşıyan bir elçiyə çevrilirdi. Səsi, tərzi və görünüşü bir bütöv idi – klassik və müasir Azərbaycanlı obrazı.

Mirzə Babayev həm də gözəl zövqə malik bir sənətkar idi. Onun geyim tərzi, danışıq üslubu və jestləri sənətə olan hörmətinin göstəricisi idi. Onun üçün səhnə müqəddəs idi və hər çıxışı ilə bu müqəddəsliyi qoruyurdu. O, musiqiyə sadəcə peşə kimi yanaşmırdı, musiqi onun üçün həyatın mənası, duyğuların ən saf ifadə vasitəsi idi.

Bu gün onun doğum günü qeyd olunarkən, biz bir daha anlayırıq ki, sənətkar ölmür. O, yaşadığı müddətdə olduğu kimi, dünyadan köçdükdən sonra da yaşamağa davam edir – səsində, ifasında, ekranlarda canlandırdığı rollarda, xalqın yaddaşında, sevgisində.

Mirzə Babayevin sənət irsi bu gün də gənc ifaçılara yol göstərir. O, bir məktəb idi. Və o məktəbdə oxuyanlar hələ də onun izlərini daşıyırlar. Zaman dəyişsə də, Mirzə Babayevin səsi o zamansız melodiyalar kimi həmişə bizimlədir. Çünki həqiqi sənət zamanın fövqündə dayanır.

Doğum gününüz mübarək, Mirzə müəllim. Səsiniz susmayacaq. Adınız unudulmayacaq. Azərbaycanın qürur səhifəsində adınız həmişə parlayacaq.

🖋 Bu məqalə "Sözüm var" layihəsi çərçivəsində İzzət Qurbanov imzası ilə hazırlanmışdır.